De ophaalbruggen langs het Kanaal Dessel-Schoten zijn van een zeldzame soort. Als de brug open gaat voor een sporadische boot, ben je wel een kwartiertje zoet. Voor nieuwsgierige kinderogen is het ophalen van zo’n brug en het doorvaren van een schip een attractie.

Het kanaal maakt sinds de 19^de eeuw een verbinding met de Maas. Het water in die rivier is zeer kalkrijk. Water en kalk, dat is net datgene wat de droge zandgrond van de Kempen ooit miste om echt vruchtbaar te kunnen zijn. Met de aanvoer van het kalkrijke Maaswater werd het land bevloeid en vruchtbaarder gemaakt.

Tijdens het graven van het kanaal stootte men op kleilagen. Die klei bleek erg geschikt om er bakstenen van te bakken. Zo ontstond de Kempense baksteenindustrie. Je merkt vast de schoorsteen van een steenbakkerij met stapels bakstenen.

Je verlaat de oever van het Kanaal Dessel-Schoten en fietst door een bosje. Daar staat op een kruispunt een arduinen steen: de Looypaal. Hij zou er al sinds de 14^e eeuw staan, op de grens van drie dorpen. De T staat voor Turnhout en de B voor Beerse. De derde gemeente is Vosselaar. Toch staat er op de derde zijde van de paal geen V. Wat dan wel? Herken je de vossenstaart? Die verwijst naar Vosselaar.

Voorbij de drukke Antwerpsesteenweg fiets je het centrum van Vosselaar in. Pal tegen deze dorpskern ligt een beschermd landschap: de Konijnenberg. Met zijn 36 meter hoogte is hij de hoogste stuifduin van de Kempen. Speeltuigen zijn er niet. Maar wie heeft dat nodig, als je in een speeltuin vol hellingen, zand en grillige klimbomen mag stoeien en dollen?

Vier kilometer verder bereik je De Lilse Bergen.