De eerste kilometers tonen een klassiek beeld van de Kempen: bos, bos en nog eens bos. Tenminste als je even de E34 vergeet. Het geraas van het autoverkeer wordt gelukkig snel opgeslokt door het dichte Grotenhoutbos, één van de oudste bossen van de Kempen.

Daarna verandert het landschap. Je zet koers naar de Aa. Dat is een beek die de gemeente Lille helemaal dooradert. In Gierle zou je nog net over de rivier kunnen springen. Toch zijn we blij met het fietsbrugje. Het is de eerste van vier bruggen over de Aa. De derde oversteek is zeker de meest fotogenieke. Die bevindt zich bij de watermolen van Tielen. Oude boeken vermelden de molen al in 1428. Het huidige molengebouw zou 250 jaar jonger zijn. Je merkt hoe de Aa via een aangelegd kanaal afgeleid werd om de molenraderen te doen draaien.

Na de watermolen van Tielen speel je nog een vierde keer haasje-over met de Aa. De rivier werd op verschillende plaatsen rechtgetrokken. Vandaag probeert men met kleine landschapsingrepen het water langer stroomopwaarts te houden.   

De route slingert en kronkelt daarna over plattelandswegels rond Poederlee. Bemerk in het gehucht Zittaart de oude Kempense schuur, met strodak, aan je linkerzijde. In het Lilse gehucht Broekzijde passeer je de beschermde slagmolen. Kijk goed uit aan je rechterzijde, want je fietst er zo voorbij. Deze slagmolen is een molen die olie slaat uit koolzaad of raapzaad, maar ook uit bijvoorbeeld noten.

Je fietst via de dorpskern van Lille terug. Ook in Gierle staat er een molen te pronken. Deze fietsroute passeert er net niet, ga daarvoor bij knooppunt